“ถวายบังคมองค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ”
หัวหน้าองครักษ์ที่บิดาประทานให้ติดตามหล่อนมายังซาเรียด้วยก้มศีรษะอยู่เบื้องหน้า
“เจ้าฆ่าม้าเร็วของเจ้าพี่หรือยัง”
สายของหล่อนรายงานมาว่าองค์รัชทายาทกำลังจะส่งสาส์นลับไปยังนครฟาดิลาห์เพื่อให้กับนางกำนัลชั้นต่ำคนนั้น ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนไม่มีทางยอมให้ทำได้สำเร็จ
“กระหม่อมฆ่ามันตายแล้วพ่ะย่ะค่ะ แล้วนี่ก็สาส์นขององค์ รัชทายาท”
คาฟิลารีบสิ่งที่หัวหน้าองครักษ์ยื่นมาให้ หล่อนคลี่ออกอ่าน ลายมือหวัดบรรจงเขียนข้อความถึงนางคนนั้น หล่อนกัดฟันแน่น ก่อนจะปาสาส์นนั้นทิ้งลงกับพื้นด้วยความโมโห
“เสด็จพี่บอกให้นางรอ...” หล่อนเจ็บแค้นแทบจะกระอักออกมาเป็นลิ่มเลือด ใบหน้าสวยหวานตอนนี้บิดเบี้ยวราวกับนางมารร้าย “แต่เสด็จพี่คงต้องผิดหวัง เพราะเราจะทำให้นางไม่คิดจะรอเสด็จพี่อีก” แล้วรอยยิ้มชั่วช้าก็ปรากฏบนใบหน้าขององค์หญิงแสนงามคาฟิลา
“องค์หญิงจะทรงทำเช่นไรเพคะ”
คาฟิลาตว
