แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเสียใจด้วยซ้ำกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ชมพูนุชกลับไม่อาจจะห้ามน้ำตาของตัวเองเอาไว้ได้ ตั้งแต่วันที่ได้รับจดหมาย จนกระทั่งถึงวันนี้ ก็ไม่มีวินาทีไหนเลยที่หล่อนไม่เจ็บปวด ไม่ร้องไห้ และไม่คิดถึงเขา
หญิงสาวเดินมาทิ้งตัวอยู่ภายในอุทยานดอกไม้เหมือนเช่นทุกวัน หล่อนพยายามที่จะมองดอกไม้นานาพันธุ์ที่กำลังออกดอกบานสะพรั่ง แต่มันกลับไม่สามารถทำให้หล่อนคลายความทุกข์ใจได้เลย
เมื่อเช้าวานนี้องค์สุลต่านลูฟาสก็ถามหล่อนเกี่ยวกับเรื่องนี้เช่นกัน เพราะเขาก็แปลกใจกับข่าวคราวของจามีลที่กำลังจะอภิเษกกับองค์หญิงคาฟิลา หล่อนได้แต่ตอบองค์สุลต่านรูปงามไปทั้งน้ำตาว่าทราบเรื่องทั้งหมดแล้ว และยินดีกับจามีลด้วย
หยาดน้ำตาไหลรินเป็นทาง กลีบปากอิ่มสั่นระริกเพราะแรงสะอื้น หล่อนกำลังจมปลักอยู่กับความทรมาน แต่แล้วก็มีเสียงหวานที่เต็มไปด้วยความชิงชังดังขึ้นด้านหลัง มือเล็กรีบป้ายน้ำตาท
