ตอนพิเศษ 1
“ตาวิท! มาหาแม่หน่อย”
เสียงคนเป็นแม่เรียกลูกชายวัยสิบเอ็ดปีด้วยแรงอารมณ์ เด็กชายจึงเดินคอตกเข้ามาหา ดวงตากลอกกลิ้งอย่างหวาดหวั่น เมื่อเห็นคุณหญิงแม่ถือสมุดผลการเรียนของภาคเรียนปัจจุบัน
“เคยบอกแล้วใช่ไหมว่าให้ตั้งใจเรียน แล้วทำไมผลสอบออกมาแบบนี้”
“ผมทำเต็มที่แล้วครับ” เด็กชายก้มหน้าประสานมืออย่างนอบน้อม ใจก็นึกกลัวกับอารมณ์เกรี้ยวกราด
“เต็มที่?” วสุมนย้ำเสียงดัง มองลูกชายด้วยความโมโห ทั้งที่ให้วิทชธรเรียนกวดวิชาอย่างหนัก แต่กลับมีผลการเรียนแค่ระดับกลางเท่านั้น
“ขอโทษครับคุณแม่” เด็กชายยกมือไหว้ด้วยอาการสั่นเทา ถึงไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ปฏิบัติกับเขาเช่นนี้ แต่วิทชธรก็ยังหวาดกลัวอยู่ดี
คนภายนอกอาจมองว่าเกิดบนกองเงินกองทอง มีชาติตระกูลดี ถึงไม่มีพ่อแต่แม่ก็เป็นทุกอย่างให้ ทว่าความจริงไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเขารู้สึกโดดเดี่ยวและอ้างว้างเสมอมา อ้อมกอดจากแม่ที่อยากได้มักต้องแลก
