บทที่ 22 อย่ามาเรียก
ล่วงเลยเข้าเดือนที่แปดชีวิตในแต่ละวันของชลิดาไม่มีอะไรมาก ตื่นเช้ามาทำงาน ตกเย็นทำอาหารกินกับวิทชธร พอเสร็จก็ปรนนิบัติพัดวีตามคำสั่ง นวดบ้างนาบบ้าง แล้วแต่เขาจะบัญชา
และเวลานี้ก็กำลังทำสปาเท้าให้ชายหนุ่มอย่างตั้งอกตั้งใจ
มือเล็กนวดคลึงตรงนิ้วเท้า กลิ่นหอมของมะกรูดทำให้ผ่อนคลายทั้งคนนวดและคนถูกนวด วิทชธรลูบผมเธอเบาๆ อย่างเอ็นดู รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ตั้งแต่มีเธอเขาสบายตัวตลอด เพราะชลิดาดูแลตั้งแต่เส้นผมยันเล็บขบเลยทีเดียว
เป็นการเลี้ยงเด็กครั้งแรกที่คุ้มเสียยิ่งกว่าคุ้ม
“ช่วงนี้เข้ากรุงเทพบ่อยคุณวิทขับรถระวังด้วยนะคะ เหนื่อยมากก็ค้างที่คอนโด ไม่ต้องกลับมาหรอกค่ะ”
ปากพูดมือก็นวดบริเวณท่อนขา จนชายหนุ่มครางพอใจรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างยิ่ง ขับรถนานๆ พอนวดถูกจุดก็เหมือนได้ขึ้นสวรรค์ เธอช่างรู้งานเสียจริง
“ไม่อยากให้ฉันกลับมาหา?”
"เปล่าค่ะ..หนูเป็นห่วงกลัวจะเกิดอุบั
