เกิดมาร่าน 43
ตลอดเวลาที่ลูกแพรไปเที่ยวกับคุณป๋าของเธอ ทำให้เธอรู้สึกทั้งสนุกแล้วก็ผ่อนคลายขึ้นเยอะ เหตุการณ์ร้ายๆ ในช่วงที่ผ่านมาก็เริ่มกลายเป็นส่วนหนึ่งของอดีตที่เธอไม่อยากจะหวนกลับไปเจออีก เธอตัดสินใจไว้อย่างแน่วแน่แล้วว่าต่อจากนี้ไปจะมีคุณป๋าแค่คนเดียว จะรักคุณป๋าคนเดียว และจะไม่มีวันปล่อยมือกันเด็ดขาด
หลายๆ เรื่องที่สาดเข้ามาไม่หยุดในอดีตทำให้เธอได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง และยังสอนให้เธอรู้จักเห็นคุณค่าของคนที่อยู่ใกล้ตัวมากที่สุด เพราะที่ผ่านมาเธอละเลยความรู้สึกของคุณป๋ามาตลอด
แต่ว่าตอนนี้ไม่ใช่แล้ว...
“อื้อ...คุณป๋าขา...แพรหิวอะ” ลูกแพรยกมือทั้งสองข้างขึ้นสูงพลางบิดขี้เกียจไปมา เธอหาววอดเพราะยังรู้สึกง่วงอยู่เล็กน้อย
“เดี๋ยวไปถึงที่พักป๋าจะพาไปกินนะ อีกนิดเดียวก็ใกล้จะถึงแล้ว” ทรงพลหันหน้าไปมองเมียเด็กที่นั่งอยู่บนเบาะรถข้างๆ ครู่หนึ่ง แล้วส่องกระจกดูกุ้งด้านหลังที่ยังคงหลับ
