ทันใดนั้นหวางเฟยแทบพุ่งกระโจนลงจากพระแท่น สาวพระบาทแนบชิดพระวรกายของไท่ฟู่ที่ประทับยืนรอ หวางเฟยยึดพระอังสากว้างไว้แน่น ก่อนที่จะปีนพระวรกายสูงโปร่งขึ้นไป พระอุรุโอบรัดพระโสนีแกร่งแน่น ก่อนจะหย่อยพระวรกายลงบนกลางลำพระอง์ของไท่ฟู่ ที่มีขนาดเท่าความสูงกว่าผู้คนทั่วไป (พระโสนี คือ สะโพก)
“อ้า...อืมม์..."
สุรเสียงของหวางเฟยร้องขึ้น พระทรงผวากับความเสียดแน่น หวางเฟยทรงทราบว่าพระองค์ชุ่มฉ่าเยิ้มจนออกมาที่พระอุรุด้านนอก แต่เมื่อการขึ้นลงเริ่มขึ้น พระวรกายอ่อนนุ่มของพระนางรัดเร้าสัดส่วนของไท่ฟู่ เหมือนกับว่าจะปริแยกออกมา เหมือนกับการถวายตัวครั้งแรกเมื่อวันวานในตอนนี้
หวางเฟยทรงก้มลงทอดพระเนตรว่า อะไรที่ต่างไป
โอ้! หวางเฟยทรงอุทานในพระทัย ภาพที่ทรงทอดพระเนตรแจ่มชัด เหมือนจ่ออยู่ปลายสายพระเนตร พระวรกายชุ่มฉ่ำโอบล้อมไท่ฟู่เอาไว้ เมื่อพระนางขยับพระโสนีขึ้นลงซ้ำๆ พระวรกายด้านในก็รัดแรง แต่พระนาง็ไม
