หลายปีต่อมา_
ท่ามกลางบ้านหลังใหญ่แสนอบอุ่น ลินินซึ่งทำหน้าที่แม่ครัวต้องดูแลและสามี กำลังยุ่งกับการเตรียมมื้อค่ำเช่นทุกวัน เวลานี้เธอเลือกปรุงมื้ออาหารเต็มไปด้วยผักหลากสี จับใส่เนื้อสัตว์เพียงน้อยนิดตามที่สามีรักสุขภาพชอบทาน
"เฮียมาแล้วแน่เลยใช่ไหมคะ" เสียงรถยนต์คันหรูเทียบจอดตรงลานกว้าง เธอรับรู้ได้ทันทีว่าสามีสุดที่รักได้กลับมาบ้านแล้ว เลยรีบวางอุปกรณ์ในมือเล็กลงทันที ไม่ลืมจะกดปิดสวิตช์เตาทำอาหาน ก่อนวิ่งออกนอกครัวหน้าตายิ้มแย้ม ไปต้อนรับผู้เป็นสามีด้วยอารมณ์ดีเหมือนทุกวัน
"ดีใจอะไรขนาดนั้น?" น้ำเสียงสุขุมเอ่ยถาม ท่าทางของเมียรักวิ่งก้าวเร็วไม่กลัวว่าจะหกล้มบ้างเลย เธอโผล่กอดแม้ยังใส่ชุดกันเปื้อนจากในครัวอยู่ ทำให้เขาต้องก้มจูบหน้าผากมนด้วยความคิดถึงเช่นกัน
มันมักจะเป็นภาพแบบนี้ที่เขาพบทุกวัน เรียกได้ความสุขง่ายๆ แบบไม่ต้องหาที่ไหนมาเพิ่มอีกแล้ว
"ก็อยู่บ้านคนเดียวมันเหงานี่หน่า ว
