กลางดึก_
บรรยากาศเงียบเหงามันกัดกินในใจแกร่งอย่างหนัก เมื่อถึงเวลายามค่ำคืนที่เขาต้องนอนคนเดียว ภายในคอนโดของห้องลินิน เสียงคึกครื้นเวลาที่มีเธออยู่ด้วยมันเงียบเหงา ณ เวลานี้
กลิ่นกายหอมแบบที่เขาเสพติดจนเป็นสิ่งขาดไม่ได้ มีอยู่ไปทั่วบนเตียงนุ่มๆ แต่ทว่าไม่มีเจ้าของอยู่ด้วยเลยมันเป็นบรรยากาศเปล่าเปลี่ยวหัวใจแกร่งอย่างหนัก บีบรัดก้อนเนื้อในอกซ้ายทรมาน ราวกับว่าขาดเลือดไปเลี้ยงตายทั้งเป็น
"เฮ้อ.." เขานอนถอนหายใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ท่อนแขนแกร่งก่ายบนหน้าผากกว้าง เหลือบมองดูเพดานสีขาวว่างเปล่า ต่อให้เขาจะทำงานมาตลอดวันแค่ไหน มันก็ไม่รู้สึกว่าอยากพักผ่อนเลยสักนิด
มือหนาควานโทรศัพท์มือถือราคาแพงข้างตัว จับมันเอามากดเบอร์โทรของลินิน เผื่อว่าถ้าเขาได้ยินเสียงอาจจะง่วงขึ้นสักหน่อย แต่ปลายสายก็ไม่มีทีท่าว่าจะรับมันเลยสักนิด แม้เขาจะส่งหลักฐานมากมายว่าไม่ได้ท้องกับปลายฟ้า ก็ยังไม่มีคนจะเปิดอ่าน
"สนุก
