หมับ!
ท่อนแขนแกร่งค่อยๆ สอดอุ้มร่างอรชรขึ้นนั่งบนตัก เมื่อเขาขึ้นรถยนต์มาพบว่าลินินหลับสนิท ในสภาพที่นั่งกอดตัวเองสวมเสื้อยีนส์แขนยาวคลุมตัว คงจะเหน็ดเหนื่อยจากงานมาตลอดทั้งวัน แล้วไหนจะโดนเพื่อนรักชวนไปเที่ยวอีก
"นายจะไปที่ไหนดีครับ?" สปายเอ่ยถาม ไม่มีแม้จะเหลียวมองมาทางกระจกหลัง
"คอนโดลินิน"
"ครับ"
"อื้อออ...." เสียงหวานเอ่ยอย่างในลำคอเล็ก ทันทีที่โดนจูบหนักๆ บนเรียวปากนุ่มมารบกวนการนอนหลับ มีลิ้นสากเข้าจู่โจมลิ้มรสหวาน ทำเธอค่อยๆ เลื่อนเปลือกตาขึ้นมอง
"คุณ!..จะทำอะไรคะ ขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหน?" ลินินจะรีบกระโจนลงไปนั่งด้านข้าง แต่ถูกแคสเปอร์ล็อคลำตัวเอาไว้แน่น แถมเขายังเลื่อนมือไปปิดกระจกระหว่างคนขับและผู้โดยสาร กันไม่ให้คนข้างหน้าได้ยินเสียงรับรู้
"เช็คดูไง"
"เช็คอะไร? ฉันยังไม่ได้ตายนะคุณ!" กำปั้นเล็กทุบใส่อกกว้าง กลิ่นกายน้ำหอมชายตีเข้าในจมูก กลับทำเธอรู้สึกเวียนหัวขึ้นมา
