จนกระทั่งถึงวันนัดพบระหว่างสองครอบครัวในเย็นวันเสาร์
มิถุนาได้จ้างแม่บ้านมาทำความสะอาดทั้งข้างในและข้างนอก ดูแลต้นไม้ดอกไม้ ซื้อของกินของกินที่ขาดมาให้ครบ และตัวเธอก็กลับบ้านมาตั้งแต่เย็นวันศุกร์เพื่อดูแลบ้านให้เรียบร้อย เมื่อใกล้เวลามื้อเย็นเธอจัดการสั่งอาหารจากร้านอาหารเจ้าดังรสดีมาตระเตรียมเอาไว้
สี่โมงเย็น ครอบครัวของใหญ่มาถึง
ท่าน ผอ. และภรรยา แต่งตัวต้อนรับอย่างเต็มที่ ขนเครื่องประดับมีค่ามาสวมใส่ ซึ่งที่จริงแล้วอาจจะไม่ใช่การต้อนรับแต่เป็นการโอ้อวดเสียมากกว่า
รถยนต์เจ็ดที่นั่งสีดำของลุงจอห์นที่มีใหญ่เป็นคนขับเลี้ยวเข้ามาในรั้วบ้าน แม่ของเธอพูดขึ้นมาทันที
“ ก็ถือว่ายังโอเคนะ มีรถเจ็ดที่นั่งขับ ของที่บ้านสินะ ”
“ ค่ะ ” จูนตอบพลางภาวนาในใจ ขออย่าให้แม่กับพ่อพูดอะไรที่ไม่รักษาน้ำใจอีกฝ่ายเลย
เมื่อแขกผู้มาเยือนลงจากรถแล้วเดินตรงเข้ามาหาพร้อมกับทักทายยกมือไหว้สวัสดีอย่างนอบน้อม
