เป็นเวลาเกือบตีสองของวันอังคาร
มิถุนาที่คืนนี้นอนโรงแรมที่ชลบุรีเพราะมาเรื่องงานตั้งแต่เมื่อวานกับทีมงาน ต้องรู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะโทรศัพท์มือถือที่วางไว้บนโต๊ะข้างหัวเตียงสั่นไม่หยุด หยิบขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นเบอร์แปลก ทำเอาพิมพ์ชนกที่นอนอยู่อีกเตียงตื่นไปด้วย
“ ใครโทรมาดึกดื่นป่านนี้พี่จูน ”
“ ไม่รู้เหมือนกันว่ะ เบอร์แปลก ”
“ เบอร์แปลกกดรับเลยค่ะ เผื่อมีเรื่องอะไรฉุกเฉิน ”
มิถุนาใจหายวาบเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของพิมพ์ชนก จึงรีบกดรับทันที
“ สวัสดีค่ะ ”
“ สวัสดีครับ นั่นใช่ลูกสาวของท่าน ผอ.ประชา ไหมครับ ”
“ ใช่ค่ะ ”
“ ผมสารวัตรอัครพงศ์นะครับ ”
“ อ๋อค่ะ สารวัตรมีเรื่องอะไรเหรอคะ ”
“ ผมมีเรื่องแจ้งให้คุณทราบ ท่าน ผอ. โดนยิงบาดเจ็บสาหัสอาการโคม่า นำตัวส่งโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว ”
“ อะไรนะคะ คุณพ่อโดนยิง เป็นไปได้ยังไง ใครยิงคะ !? ”
“ อาจารย์มนีญา แม่ของคุณเป็นคนยิงครับ ”
มิถุนาอ้า
