เมื่อหนังจบก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ทั้งคู่โอบกอดเดินเคียงกันออกมาจากโรงหนังไปที่ลานจอดรถ
ไม่นานหลังจากนั้นทั้งคู่ก็มาถึงคอนโดมิเนียมของมิถุนา ใหญ่เป็นฝ่ายหิ้วข้าวของและอาหารที่ซื้อมาแล้วจัดเรียงให้เข้าที่
“ ดึกมากแล้ว จูนไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวตรงนี้ผมจัดการเอง ”
“ ได้ยังไงล่ะ ช่วยกันทำจะได้เสร็จไว ๆ ไง ”
“ ไปเหอะ จะได้รีบพักผ่อน ผมทำคนเดียวไวกว่า ”
“ จะว่าจูนเกะกะงั้นเหรอ ” เธอว่าพลางหรี่ตาใส่
“ อืม ใช่ ” เขาตอบพลางแสร้งทำสีหน้าจริงจังแล้วหัวเราะร่วนออกมาเมื่อเธอแกล้งถลึงตาแล้วยกฝ่ามือทำท่าจะฟาด
“ ล้อเล่นน่า ผมแค่อยากให้จูนได้อาบน้ำจะได้สบายตัว เดี๋ยวผมตามไปนะครับ ”
“ เจ้าค่ะ ” เธอตอบพร้อมยิ้มทะเล้นให้ เขาบีบจมูกโด่งสวยเบา ๆ ก่อนหันไปวุ่นกับการจัดเรียงข้าวของในตู้บิวด์อิน
เธอยืนมองแผ่นหลังกว้างที่ก้ม ๆ เงย ๆ หยิบโน่นวางนี่อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเผลอยิ้มออกมา
ใหญ่จะนึกถึงเธอก่อนเสมอ ไม่
