หลังจากวันนั้นใหญ่ก็ไม่มาทำงานทั้งสัปดาห์โดยให้เหตุผลว่าไม่สบาย “ เออ ไอ้เด็กพวกนี้มันยังไงกัน เจ้ารุ่งลาไปร่วมสองอาทิตย์พึ่งกลับมาได้ไม่เท่าไหร่ เจ้าใหญ่ลาต่ออีกแล้ว เหลือเวลาอีกฝึกงานอีกแค่ไม่ถึงสองอาทิตย์แล้วนะ ” “ ใหญ่ไม่สบายครับพี่รัศมี ” “ เหรอ เป็นอะไรมากหรือเปล่า ตรวจโควิดหรือยัง ” พี่รัศมีบ่นแต่ก็ผสมความห่วงใย ใหญ่ทำงานดีที่สุดในทีม จะว่าไปเขาทำงานได้เทียบเท่าหรือมากกว่าพนักงานประจำด้วยซ้ำ และผู้ใหญ่ก็คุยกันแล้วว่าจะจองตัวใหญ่ทันทีที่เรียนจบ “ เป็นไข้เจ็บคอปกติครับ โควิดไม่ได้เป็น ซื้อที่ตรวจมาตรวจแล้ว ” รุ่งโรจน์ที่พักอยู่คอนโดมิเนียมเดียวกับใหญ่เป็นผู้ตอบ “ ช่วงนี้ฝุ่น PM เยอะ พวกเราก็ขยันใส่แมสก์กันด้วยล่ะ เดี๋ยวจะป่วยกันไปอีก ” “ ครับ / ค่ะ ” เหล่าพนักงานรับคำ คืนวันเสาร์ เป็นคืนที่ทุกข์ทรมานที่สุดสำหรับมิถุนา เธอกินแทบไม่ได้ นอนแทบไม่หลับ เจ็บปวดรวดร้าวคิดมากเรื่อง