ขนมขับรถเข้ามาจอดภายในบริเวณโรงรถผ่านสายตาอยากรู้อยากเห็นของพนักงานในบริษัทมากมาย อีกทั้งเนื้อตัวของเธอยังเต็มไปด้วยของแบรนด์เนมตั้งแต่หัวจรดเท้า
คราแรกหญิงสาวไม่ได้ปรารถนาจะใส่ของพวกนี้มาทำงานแต่โดนคำสั่งจากประธานหนุ่มที่ลั่นวาจาเอาไว้ตั้งแต่เมื่อคืน เขาขู่เอาไว้ว่าพรุ่งนี้ต้องได้เห็นเธอใช้ของที่ซื้อให้ หากขัดคำสั่งจะซื้อเพิ่มให้อีก
‘ผมจะซื้อเพิ่มให้อีก ซื้อจนขนมยอมใช้มัน’
นึกถึงคำพูดนี้ทีไรขนมต้องขนลุกซู่ ก่อนที่เธอจะสะบัดศีรษะไล่ความคิดมากหลังยังเกิดความรู้สึกเกรงใจจนไม่รู้ว่าชาตินี้จะตอบแทนคนเป็นเจ้านายหมดหรือเปล่า
“น้องขนมถูกหวยมาเหรอคะ!”
รุ่นพี่พนักงานรีบวิ่งมาเกาะแขนพร้อมเอ่ยถามด้วยความสงสัย พร้อมเบิกตากว้างตกใจเมื่อได้เห็นหญิงสาวสวมสร้อยคอที่ครั้งหนึ่งพวกเธอเคยนินทาลับหลังว่าเป็นของปลอม
ทว่ารอบนี้เพชรแวววาวส่งประกาย บ่งบอกว่ามันคือของจริงแท้แน่นอน
“ประมาณนั้นค่ะ”
ขนมตอบทีไป
