ตื่ดๆๆๆ โทรศัพท์บอยสั่น เป็นพี่นัทที่โทรมา “อิงรับหน่อย พี่นัทโทรมา” “เอ้ย แต่เราไม่เคยคุยกับพี่เขาเลยนะ” “เอาน่าคุยเถอะ ยังไงเดี๋ยวก็เจอกันอยู่แล้ว” “ก็ได้ แล้วเราถึงไหนแล้วอ่ะ” “อีกประมาณครึ่งชั่วโมงน่าจะถึงท่าเรือ” “ฮัลโหล สวัสดีค่ะ” เสียงหวานๆ ทักไปก่อน “สวัสดีครับ น้องอิงแน่เลย พี่นัทนะครับ” “ค่ะพี่ ถึงไหนแล้วคะ พวกเราน่าจะประมาณอีกครึ่งชั่วโมงนะคะ” “งั้นก็ไล่เลี่ยกันครับ ตื่นเต้นจังที่จะได้เจอน้องบอยกับน้องอิง” “อ่ะค่ะ งั้นเดี๋ยวค่อยเจอกันนะคะ” น้ำอิงวางสาย เพียงแค่พูดคุยกันผ่านทางโทรศัพท์ใจยังสั่นขนาดนี้ แล้วสองสันที่อยู่ด้วยกันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างนะ น้ำอิงอดหวั่นไหวไม่ได้…. ยิ่งใกล้ถึงเป้าหมายหัวใจก็ยิ่งเต้นแรง ทั้งตื่นเต้น ทั้งกังวล ทำเอาน้ำอิงนั่งเงียบ จนบอยสังเกตเห็น “เป็นอะไรอ่ะอิง” “ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก อารมณ์มันแบบอึนๆ โล่งๆ วางตัวไม่ถุกไรงี้อ่ะ” “บอยก็เป็น ทั้ง