"พี่ดินบัวเจ็บบัวไม่ไหวแล้ว..." ฉันรีบอ้อนวอนขอร้องเขาทันที เพราะดูท่าทางพี่ดินเหมือนจะมีอารมณ์อีกครั้ง ซึ่งฉันรับมันไม่ไหวแล้วจริงๆ
พี่ดินมองหน้าฉันพร้อมกับพ่นลมหายใจแรง ถึงอย่างนั้นก็ยอมปล่อยมือที่กำลังจับแขนฉันอยู่ ฉันรีบถอยหลังเว้นระยะห่างเล็กน้อยแล้วถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก หลังจากนั้นก็รีบลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำด้วยความเร็วสูง
พออาบน้ำเสร็จทำอะไรเสร็จเรียบร้อยดีแล้ว ฉันก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้พี่ดินรวมทั้งของฉันด้วย
"จะไปกี่วันคะ" ฉันหันไปถามพี่ดินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอน
"สามวัน" พี่ดินตอบกลับมาโดยไม่ละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์ของตัวเอง ไม่รู้ว่าเขากำลังคุยกับใครอยู่
ฉันมองอยู่อย่างนั้นสักพัก ทำได้แค่ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าต่อ
"เสร็จหรือยังผมง่วงแล้ว" พี่ดินปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นมานั่งตรงปลายเตียงขณะเอ่ยถามฉ
