ถึงจุดหมายปลายทาง...
ฉันก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าพี่ดินพาฉันไปจังหวัดอะไร เพราะฉันนอนหลับมาตลอดทางเลย พอมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ดินสะกิดปลุกฉันให้ลงจากรถ แถมตอนนี้มันมืดมากแล้วด้วย
ฉันมองไปรอบๆ ก็มีแต่ความมืด มีเสียงจิ้งหรีดร้องด้วยที่นี้คงจะมีแต่ป่า พอมองตรงไปข้างหน้าก็เห็นบ้านไม้สองชั้นหลังไม่ใหญ่มาก ข้างในเปิดไฟไว้แล้วเรียบร้อย
"เข้าไปในบ้านกันเถอะ" พี่ดินจับมือฉันพาเดินเข้าไปในบ้าน
ภายในบ้านดูเรียบหรูมากๆ ของแต่ละชิ้นน่าจะแพงเอาเรื่อง ซึ่งถ้าเป็นแค่บ้านพักตากอากาศที่เปิดให้เช่าอยู่ไม่กี่คืนก็ไม่น่าจะใช้เฟอร์นิเจอร์ที่แพงขนาดนี้นะ
"บ้านพี่ดินเหรอคะ" ฉันหันไปถามคลายข้อสงสัย
"อื้ม บ้านผมเอง"
พี่ดินเดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ ตรงโต๊ะหน้าโซฟามีขวดเหล้าราคาแพงตั้งเอาไว้แล้ว และคงจะมีคนมาทำความสะอาดที่นี่ก่อนที่เราจะมาถึงด้วย
"สมัยเด็กๆ พ่อชอบพาผมมาที่นี่" พี่ดินเปรยขึ้นเบาๆ ขณะที่สายต
