วงแขนใหญ่กอดกระชับร่างบางไว้แน่น ก่อนจะค่อย ๆ คลายออกด้วยความรู้สึกที่เสียดาย เขาต้องไปอยู่มาเก๊าตั้งหลายวัน กำหนดการซักสองอาทิตย์ แต่ดูจากสถานการณ์แล้วคงจะนานกว่านั้น
“ฟอด” คนตัวโตโน้มตัวลงไปหอมแก้มสวยฟอดใหญ่ ปกติจะไปไหนไม่เคยคิดถึงใคร แต่ตอนนี้เป็นเธอ ทำไมเขามีแต่ความคิดถึงให้มากขนาดนี้
“จะไปแล้วเหรอคะ” อันดาที่ตื่นมาพอดี ก็งัวเงียขึ้นมาถาม พร้อมกับพลิกตัวไปกอดเขาไว้ ด้วยความคิดถึง
“อือ ฉันต้องไปแล้วนะ อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็คงจะออกไปเลย”
“...” ตอนนี้มีแต่ความคิดถึงและโหยหาเขา เธออยากอยู่กับเขามากกว่าที่ต้องอยู่คนเดียว
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น หืม” เมื่อเห็นสีหน้าที่ไม่ดีของเธอ เขาก็ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“หนู...”
“คิดถึงฉัน?” คนตัวโตหรี่ตาถาม
“ค่ะ หนูคิดถึงคุณ” อันดาพูดออกมาอย่างไม่ปิดบัง เพราะเธอคิดถึงเขาจริง ๆ
“ถ้าไม่ติดเรียน ฉันคงให้หนูติดสอยห้อยตามไปด้วยแล้ว”
“ค่ะ” แล้วเธอก็ทำหน้า
