ณ เพนท์เฮาส์
หลังจากร่วมทำกิจกรรมเสร็จ อันดาก็กลับมาที่เพนท์เฮาส์ในช่วงเวลาค่ำ เนื่องจากวันนี้กันต์บอกว่าเขาจะกลับมาเร็ว เพราะมีงานทำต่อ เธอก็เลยต้องกลับเองไม่ได้ไปหาเขาที่โรงพยาบาล
แต่เมื่อเข้ามาภายในห้องก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นช่อดอกกุหลาบช่อใหญ่วางอยู่ เธอที่ชอบดอกไม้เป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว ก็เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ พร้อมกับก้มใบหน้าสวยลงไปสูดดมกลิ่นหอมนั้น ด้วยความลืมตัว
“ชอบไหม” เสียงทุ้มหล่อของหมอหนุ่มก็ดังขึ้น
“คะ...ค่ะ ขอโทษค่ะ หนูเห็นว่ามันสวยดี ก็เลยเผลอไปดม” เพราะเธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะเอาไปไหน
“ชอบก็ดี เพราะมันเป็นของหนู”
“ของหนู?” เธอก็ถามอย่างไม่เข้าใจ
“ใช่”
“คุณให้หนู” อันดาถามอีกครั้งอย่างไม่เชื่อ
“ชอบไหมละ” เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้ม ทั้งสรรพนามที่เปลี่ยนไป
“หนู...”
“เด็กดี” แล้วเขาก็เดินเข้าไปกอดกระชับร่างบางแน่น พรมจูบไปที่ขมับสองสามที
“เป็นยังไงบ้างเรียนมาเหนื่อยไหม
