แม่เล้าเหลยให้คนไปตามหมอมาทำแผลให้หวงเสี่ยวฉี ใบหน้าของนางซีดแล้วก็ซีดอีก เลือดฝาดบนใบหน้าแทบไม่หลงเหลือ ยิ่งได้เห็นสีหน้าเคร่งขรึมของหวงเสี่ยวฉี ภายในอกของนางก็ยิ่งประหวั่นพรั่นพรึง
อา หวังว่าหอร้อยบุปผาของนางจะยังอยู่รอดปลอดภัยดี
ท่านหมอทำแผลให้หวงเสี่ยวฉีเสร็จก็ขอตัวกลับ ตอนนี้จึงเหลือเพียงหวงเสี่ยวฉี หวงหลิ่งซานที่นั่งโต๊ะในห้อง
รับรอง โดยมีแม่เล้าเหลยที่มี สีหน้าคล้ายกำลังกลืนยาพิษยืนอยู่ไม่ห่าง บรรยากาศโดยรอบชวนให้หายใจลำบาก แม้แต่หวงหลิ่งซานเองยังอดหวั่นใจกับท่าทีเคร่งขรึมของน้องชายมิได้
ไม่ถึงครึ่งเค่อหลังจากนั้น ทหารคนหนึ่งก็กลับมา
“เรียนท่านรองเสนาบดี นางหนีเข้าไปในสำนักคุ้มกันภัย คนเฝ้าประตูไม่อนุญาตให้พวกข้าเข้าไปด้านในขอรับ”
คิ้วหนาที่พาดเหนือดวงตาเรียวรีของหวงเสี่ยวฉีขยับเข้าหากันทันที ใบหน้าหล่อเหลาเบนไปหาแม่เล้าเหลยที่ยืนหน้าซีดตัวสั่น
“สำนักคุ้มกันภัยของผู้ใด”
“เป
