“กรี๊ดดด!!!”
“ว้าย...เครื่องบินตกลงบนหลังคาบ้านหรือไงนังขวัญ ถึงได้กรี๊ดดังลั่นบ้านลั่นช่อง” ‘พิกุล’ แม่ของขวัญภิรมณ์อุทานอย่างตกใจหลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องดังสุดลำคอ จนต้องรีบวิ่งขึ้นชั้นสองไปห้องนอนของลูกสาว
ภาพที่พิกุลเห็นคือขวัญภิรมณ์ในชุดทำงานเหมือนที่ออกไปเมื่อเช้ากำลังนั่งร้องห่มร้องไห้อยู่บนเตียง หน้าตาหงอยเหงาเศร้าสร้อยราวกับเจอเรื่องหนักๆ มา
“ยัยขวัญ ใครทำอะไรแก ทำไมร้องห่มร้องไห้แบบนี้ บอกมาสิ แม่จะไปด่ามัน”
ขวัญภิรมณ์มองหน้ามารดาพลางพูดเสียงเครือปนสะอื้น “ถ้าฉันบอกแม่ แม่อย่าเอาเรื่องฉันไปเล่าให้ใครฟังนะ ฉันอายเขา”
นางพิกุลส่ายหน้า “พูดแบบนี้แสดงว่าเรื่องไม่ดี ใครจะเอาเรื่องไม่ดีของลูกตัวเองไปพูด ไหนเล่ามาซิ แกเป็นอะไร ใครทำอะไรแก”
“ก็อีแก้วไงแม่ มันให้ผัวฝรั่งของมันปลดฉันออกจากการเป็นพนักงาน วันนี้ ฉันถูกยึดรถยนต์ไปแล้ว ฝ่ายบุคคลโทร.มาบอกว่าเขาปลดฉันแล้ว และจะจ่ายเงินชด
