ว่าแล้วคนบ่นหิวก็ไม่รีรอให้เมียปฏิเสธ ปากหนาก้มลงปิดริมฝีปากบางนุ่มอย่างรวดเร็ว แก้วมุกดาได้แต่ส่งเสียงประท้วงอู้อี้อยู่ในคอ มือบางก็ยันหน้าอกแกร่งเอาไว้ แต่ครู่เดียว ลิ้นร้อนๆ ของเขาที่แทรกซอนเข้ามาก็ทำเอาเธอไปไม่เป็น ร่างกายอ่อนระทวยขณะที่วาดแขนเกี่ยวคอหนาเอาไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว “อื้อ...” เสียงที่ออกมาทั้งที่เปลือกตายังหลับพริ้ม ลิ้นน้อยๆ เริ่มตวัดตอบโต้เขากลับคืนไปบ้าง มือหนาเลื่อนลูบไล้ตรงสะโพกกลมกลึงต่ำลง ก่อนสอดเข้าใต้กระโปรงผ้าเนื้อบาง เกาะเกี่ยวเอาปราการสุดท้ายตัวจิ๋วให้เลื่อนลงด้านล่างจนมันร่วงหลุดไปอยู่ตรงข้อเท้าเธอ ส่วนอีกข้างก็ไล้ไปที่สาบเสื้อด้านบน เกี่ยวสายบราให้เลื่อนหลุดจากหัวไหล่มน เพื่อจะสัมผัสก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นๆ นุ่มมือ เต่งตึงที่เขาฟอนเฟ้นกี่ครั้งก็ยังไม่รู้เบื่อ แล้วผละริมฝีปากออกให้เธอได้สูดลมหายใจเข้าปอดบ้างเพราะเกรงว่าเมียจะหายใจไม่ออก ดวงตาหวานมองค้อน“ขี้โกงนี่ค