นึกมาถึงตรงนี้ขวัญภิรมณ์ก็มองผู้หญิงตรงหน้าที่เคยไม่ชอบหน้าสักเท่าไหร่ แต่พอเห็นเธอประสบปัญหาแก้วมุกดากลับเป็นคนที่วิ่งเข้ามาในปัญหาของเธอทันที คนแบบนี้สิน่าคบที่สุด ไม่แทงข้างหลัง ไม่ชอบก็จัดการกันซึ่งๆ หน้าเมื่อก่อนเธออาจไม่ชอบหน้าแก้วมุกดา แต่เวลานี้ความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนไป โลกใบนี้มันหาความแน่นอนอะไรไม่ได้จริงๆ
‘สิ่งที่คิดว่าใช่อาจจะไม่ใช่’
‘สิ่งที่ไม่ใช่อาจจะใช่’
“นี่คุณแก้วขา คุณจะยืนเหวออีกนานไหมคะ ฉันเมื่อยขาแล้วนี่ ถ้าอยากคุยมากกว่านี้จะได้ชวนไปนั่งคุยต่อ คนท้องยืนนานๆ มันเมื่อยนะแม่คุณ”
แก้วมุกดายิ้มเก้อ“ขอโทษด้วยค่ะคุณขวัญ”
ขวัญภิรมณ์เลิกคิ้วแล้วส่งอมยิ้มท่าทางอ่อนอกอ่อนใจออกมา มือบางรีบคว้าหยิบเอกสารจากแฟ้มสีเทาที่ถือมาด้วย
“อยากรู้สึกหายผิดไหมที่คุณเข้าใจฉันผิดมาตลอด ถ้าอยากรู้สึกหายผิด ช่วยจัดหนักจัดเต็มให้ที สั่งมาได้เลย สั่งวันนี้มีโปรด้วยนะคะ” วิญญาณของนักขายก็มา แก้
