เฟรย่าออกจากห้องน้ำกลับพบว่าลูเธอร์กำลังจัดอาหารคนป่วยและของโปรดของเธอที่เขาแอบซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อด้านนอก รอยยิ้มกลับเปลี่ยนแปลงเรียบนิ่งเฉยเมื่อนึกถึงเรื่องเขาออกไปคุยกับแฟนเก่า ทำไมต้องสวมกอดกันกลม หรือเขารักอีกฝ่ายมากจนมองข้ามและกลับมาคืนดีกันครั้งหนึ่ง!
“อ้าว ออกมาทำไมไม่เรียกบอกผมล่ะครับ ผมจะได้มาอุ้มพี่มาวางบนเตียงเหมือนเดิม”
“พอ! พี่ไม่ได้เป็นง่อยสักหน่อย ว่าแต่กลิ่นหอมลอยแตะจมูกพี่แบบนี้ พี่ชักเริ่มหิวแล้วสิ”
เธอจงใจแกล้งขยับเข้ามาใกล้ร่างสูงใหญ่ทางด้านหลัง กลิ่นกายหอมจากบุรุษเพศชวนทำเอาใจสั่นหวาบหวิว
โครกคราก!
เสียงประท้วงดังจากท้องร้องของลูเธอร์ดังขึ้น เขาทำหน้าเหวอเผลอหลุดแสดงอาการน่าอายต่อหน้าพี่สาวข้างบ้าน เฟรย่าอมยิ้มเล็กน้อย
“มากินข้าวด้วยกันสิ อาหารมากมายแบบนี้ พี่กินไม่หมดคนเดียวหรอก”
“ไม่เป็นไรครับ พี่กินเถอะ เดี๋ยวผมออกไปหากินด้านนอกก็ได้”
“ถ้าพี่บอกว่านี
