“ผมเรียกหาเฟรย่าด้านนอกห้องน้ำแต่กลับไม่เจอ เฟรย่าใจร้าย ทิ้งให้ผมนั่งรออยู่คนเดียว”
“ขอโทษนะอัสมานที่มาช้า แล้วน้องลูเธอร์ล่ะ”
อัสมานหุบยิ้มลง เมื่อเธอเอ่ยถามถึงคนอื่นแทนที่ห่วงใยความรู้สึกของเพื่อน แต่เขาไม่รู้ว่าเฟรย่าแกล้งทำเป็นถามหาลูกน้องของตัวเอง ความจริงนั้นเธอเพิ่งออกจากลูเธอร์เพียงไม่นาน
“ผมกลับมาแล้วครับพี่เฟรย่า”
สถานการณ์ชวนอึดอัดเมื่อลูเธอร์แอบตาลุกวาวเป็นประกายเพลิงโทสะเห็นพี่สาวข้างบ้านนั่งข้างติดกันกับอัสมาน เฟรย่าก็ทำหน้าไม่ถูกเช่นเดียวกัน
“ตอนสมัยเรียนผมต้องนั่งกินข้าวข้างกันกับเฟรย่าตลอด น้องชายข้างบ้านคงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ”
“ผมจะไปว่าอะไรละครับคุณอัสมาน”
ลูเธอร์มองหน้าอีกฝ่ายแอบทำหน้าเยาะเย้ย คอยเอาอกเอาใจเฟรย่าจนคนรับตักกินแทบไม่หมด สุดท้ายจบลงที่หญิงสาวทำทีว่าติดธุระด่วนต้องพาลูกน้องกลับเข้าไปยังบริษัท
“เบอร์ของเฟรย่ายังใช้เบอร์เดิมอยู่ใช่ไหม เดี๋ยวผมจะ
