“นึกว่าเฟรย่าจะไม่มางานเสียอีก ผมคิดว่าคงถอดใจไม่ได้พบเจอหน้าเพื่อนสาวมาซะแล้ว”
เรือนร่างเพรียวระหงก้าวลงจากรถคันหรูของตัวเอง ชุดเดรสยาวสีน้ำเงินส่องแสงแพรวพราวระยิบระยับเป็นประกายเพชร ปกปิดขาเรียวอ่อนสองข้างซึ่งแตกต่างจากชุดเดรสแดงสั้นจิ๋วสายเดี่ยว เพราะชุดค่อนข้างเรียบร้อย คนที่เลือกชุดพวกนี้มาไม่ใช่เฟรย่า
“เพื่อนชวนมาแบบนี้จะไม่มาได้ยังไงกัน”
“วันนี้เฟรย่าแต่งตัวสวยมาก สวยจนผมอึ้งชั่วคราว”
“อัสมานก็หล่อเหมือนกัน หล่อขนาดนี้ สงสัยคงมีพวกสาวๆ รุมล้อมขอเป็นแฟนแน่เลย” เธอเอ่ยแซวเพื่อนชายกลับ อีกฝ่ายแอบหน้าแดงพลางยกมือลูบท้ายทอยเบาๆ
“ผมไม่หล่อขนาดนั้นหรอกครับ พวกผู้หญิงคงสนใจคนทางโน้น หล่อรวย เพราะผมสนใจเฟรย่าคนเดียว ผมอยากขอเฟรย่าเป็นแฟน...”
“อัสมานพูดเรื่องอะไร”
เพียงไม่ทันอัสมานเอ่ยคำสารภาพความรู้สึกภายในใจ ดันมีเสียงกรี๊ดกร๊าดของกลุ่มเพื่อนผู้หญิงรุมล้อมใครบางคนเข้ามาดึงดูดค
