น่าแปลกตรงที่เวลาลูเธอร์เข้ามานอนกอดกลายเป็นหมอนข้างใกล้ตัว ปากบอกผลักไสว่ารำคาญ แต่ภายในใจแอบอบอุ่นรู้สึกดีเผลอหันหน้าซุกเข้าหาอกแกร่งนอนหลับสบายตลอดทั้งคืน ผิดกับคืนนี้ไร้หมอนข้างทำเอาคนท้องนอนกระสับกระส่าย กว่าเผลอหลับก็ฟ้าสางของเช้าวันใหม่
วันนี้เริ่มเข้าสู่การทำงานวันแรกหลังจากหยุดไปตั้งสองสัปดาห์ งานบนโต๊ะคงกองพะเนินสูงขึ้นเพราะไม่มีผู้ช่วยผู้จัดการงานทำงานแทน แค่ท้องอ่อนไม่ได้เป็นง่อย ต้องตัดสิทธิลิดรอนของการทำงานนี่น่า
และลูเธอร์เข้ามาตามคำพูดเมื่อวาน สายตาคมเข้มสอดส่องหาใครบางคนแอบเนียนๆ คิดว่าจะให้เพื่อนชายค้างคืนที่นี่ รองประธานบริษัทแห่งเครือไลฟ์ลีออน กรุ๊ป มาในลุคสูทเข้มไม่เหมือนอดีตลูกน้องของเธอ
“มาทำไม?”
“พี่เฟรย่า ทำไมวันนี้ตื่นช้ากว่าทุกวันล่ะครับ”
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง”
คนท้องอ่อนตวัดสายดุดันมาทางอีกฝ่าย ลูเธอร์เลิกแกล้งหยอกเย้า หวังให้เธอยิ้มออกบ้าง ไม่ใช่ทำหน้าบ
