"พ่อ..." ปั้นหยาหันหน้าเข้าหาสามีพลางเอ่ยเสียงแผ่ว มือหนากุมมือภรรยาหลวมๆ พลางพยักหน้าเบาๆ เห็นอยู่ ว่าหญิงสาวที่พวกเขาอยากได้มาเป็นลูกสะใภ้สีหน้าตอนนี้ไม่สู้ดีเลย
"ผมว่าเรากินข้าวกันเลยดีไหมครับ ขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง หิวมากเลย" แฝดพี่ที่กำลังรับบทเป็นแฝดน้องเอ่ยหวังคลี่คลายสถานการณ์ที่เหมือนจะกำลังตึงเครียด มือหนาเลื่อนไปสัมผัสที่ไหล่บอบบางของหญิงสาวที่ร่วมเดินทางมาด้วยกันตามลำพัง เธอเพียงแค่ปรายตามองเท่านั้น พลางขยับตัวบ่งบอกให้เขาดึงมือของตัวเองกลับไป
"มะ แม่ตักข้าวให้นะลูก" ผู้เป็นแม่ที่ไม่ได้เห็นด้วยกับสิ่งที่ลูกๆ ทำเลยสักนิดหยัดกายลุกจากเก้าอี้ที่นั่ง ตักข้าวใส่จานพลางแจกจ่ายให้สามีและลูกๆ และหญิงสาวอีกคนที่อยู่ในกลุ่ม คือคนที่เธอให้ความสนใจมากเป็นพิเศษ
"หนีซี กินข้าวนะลูก ฉลองวันสอบเสร็จ ป้าอวยพรให้ทุกอย่างออกมาดีนะ" ซีรีย์คลี่ยิ้มออกมาแทนคำตอบ เธอพยักหน้าเบาๆ ต่อให้จะรู้สึกไม่โ
