ตอนที่ยี่สิบเจ็ด ต่างคนต่างรัก ต่างคนต่างเจ็บ 1

1172 คำ

ไมเคิลเดินเห็นเธอแล้วก็ไม่รอช้าที่จะเดินรุกเข้าไปคว้าตัวเธอออกมาแล้วถามเสียงเข้ม “พราวตะวันมาทำอะไรที่นี่” โทโมโอะงงที่ไมเคิลทำท่าคุกคามพราวตะวัน แม้ว่าจะรู้ว่าพราวตะวันเคยทำงานให้เขามาก่อน แต่มันก็ดูผิดปรกติเกินกว่าที่นายจ้างจะถามลูกน้อง เขาจึงก้าวเข้ามาปกป้องพี่สาว “อะไรกันคุณไมค์” “นายอย่าเพิ่งมายุ่ง ฉันมีเรื่องคุยกับพราวตะวัน” “เขาต้องยุ่งค่ะ เพราะฉันมากับเขา ไม่ได้มากับคุณและก็คุณไม่มีสิทธิคุกคามฉัน” พราวตะวันบอกเสียงเข้มทั้งที่ใจฝ่อ แต่ด้วยความที่ว่าเธอไม่ได้อยู่กับเขาเพียงสองคน เธอมีพวกด้วย จึงได้คิดว่าทำไมต้องกลัวเขา “พราวตะวัน” ไมเคิลเรียกชื่อเธอเสียงดัง ใบหน้าเขาตึงขึ้นมาทันที พราวตะวันหันไปกระซิบบอกโทโมโอะเป็นภาษาญี่ปุ่นว่าอย่าบอกเรื่องที่เธอนั้นเป็นพี่สาวให้ไมเคิลฟัง “ฉันมากับโทโมโอะและก็คนอื่นๆ กำลังจะออกไปเที่ยวกัน” เธอหันมาบอกไมเคิล ที่ยืนหายใจเข้าออกแรงๆ เพราะโมโห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม