ตอนที่สามสิบ ให้โอกาส อีกสักครั้ง สัญญาจะทำให้ดีที่สุด 1

1555 คำ

“ตื่นแล้วเหรอ แมวน้อย” ถ้อยคำติดจะปนงัวเงียประโยคแรกที่ไมเคิลถามพราวตะวันหลังจากที่เธอผุดลุกพรวดขึ้นมาจากที่นอนจนทำให้คนที่นอนกอดเธอจนเผลอหลับไปด้วยกันตื่นไปด้วย พราวตะวันปั้นสีหน้าไม่ถูก อยากจะกรี๊ด ร้องไห้ หรือว่าดุด่าทุบตีอะไรเขาแรงๆ ที่ทำให้สถาการณ์อย่างนี้เกิดขึ้น “บอกมาเดี๋ยวนี้นะว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่” เธอถามด้วยน้ำเสียงแหลมปรี๊ด หมดมาดพราวตะวันที่แสนอ่อนหวานของไมเคิลไปเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่าไปเป็นคุณหนูบ้านฟูจิโอกะไม่กี่วันเธอเปลี่ยนไปเป็นคนที่เจ้าอารมณ์ได้ถึงเพียงนี้ แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะถึงเธอร้ายเขาก็รักอยู่แล้ว ไมเคิลนอนมองเธอเพลินแล้วก็ยิ้มลืมตอบคำถามเธอ พราวตะวันจึงขยับเข้ามาใกล้แล้วทุบอกเขาดังพลั่ก จนไมเคิลร้องโอ๊ยออกมา “คุณทำอะไรฉัน ที่นี่ที่ไหนเนี่ย” “ผมแค่เห็นว่าคุณไม่สบายเลยอยากให้พักผ่อนบ้าง เลยแอบผสมยานอนหลับในขวดชาเขียวของคุณ แล้วก็รอให้คุณเป็นล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม