กว่าจะกลับมาบ้านหนุ่มสาวเสื้อสีชมพูทั้งสองก็เหนื่อยหอบ แต่ด้วยความที่ได้ของกินหน้าตาแปลกๆ แต่น่าทานมามากมาย และก็พากันนั่งทานกินลมชมจันทร์กันอยู่ที่ระเบียงห้องนั่งเล่นกันนั่นเอง
“นายรู้ไหม ทำไมฉันชอบมาเที่ยวที่เมืองไทย ก็เพราะคนที่นี่น่ารัก ใจดี อาหารการกินก็อร่อย ค่าครองชีพก็ไม่แพง ศิลปะวัฒนธรรมก็เป็นเอกลักษณ์ ไปเที่ยวต่างสถานที่ก็เจอความแปลกใหม่ที่แตกต่างกัน และอากาศในเมืองไทยเหมาะเป็นเมืองตากอากาศตอนญี่ปุ่นหนาวด้วย” มิโยโกะเล่าในขณะที่เคี้ยวขนมหม้อแกงตุ้ยๆ
“ผมมาที่เมืองไทยบ่อยเหมือนกัน แต่มาทำงาน เลยไม่ได้ออกไปไหนนอกจากกรุงเทพๆ ที่นี่น่าเที่ยวนะ ใครมาก็อยากมาอีกเป็นครั้งที่สอง ที่ผมชอบที่สุดก็ความอัธยาศัยดีของคนไทย และก็นิสัยอ่อนโยนยิ้มง่ายนี่แหล่ะ มำให้รู้สึกว่าเขาเป็นมิตรด้วย”
“ฉันว่านะ เราสองคนย้ายมาอยู่ที่เมืองไทยเลยดีไหม”
เขาหัวเราะกับความคิดเด็กๆ ของเธอ มือหนานั้นยกมือมาขยี้หั
