ไร้ข้อโต้เถียง ไม่มีอะไรต่อรองทั้งสิ้น
ใครจะรู้ว่าเด็กสาวที่ดูไร้เดียงสา จะมีร้อยเล่ห์มารยาจนเสืออย่างเขาจนมุม
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
ชมพู ทำความรู้จักกับชายหนุ่มมากหน้าหลายตาที่เข้ามาทักทาย เนื่องจากความสวยแถมหุ่นที่น่าขย้ำโดนใจใครต่อใคร มีหรือที่จะไม่ตกเป็นเป้าสายตาของผู้ชายรักสนุกในสถานที่แบบนี้
หมับ!
เอสทนไม่ไหวยิ่งเห็นมือไม้ของชายหนุ่มคนอื่นลูบคลำสะโพกมนแถมพูดอย่างชิดใกล้จนริมฝีปากจะแตะสัมผัสพวงแก้มสีชมพูระเรื่อ
เขาเดินเข้ามากระชากแขนลากออกมาด้านนอก
"พอเถอะ พี่ขอโทษ" เอสพูด "ถ้าทำอะไรให้พอใจ พี่ขอโทษนะชมพู อย่าประชดแบบนี้!"
"เวลาที่พี่อยู่กับผู้หญิงคนอื่น หนูก็รู้สึกแบบนี้"
"เข้าใจแล้ว หายงอนนะครับ"
"ไม่หายค่ะ หนูยังสนุกอยู่"
"ขอร้องล่ะ กลับกับพี่เถอะ"
สายตาอ้อนวอนบวกน้ำเสียงออดอ้อนทำให้สาวน้อยใจอ่อน ยอมขึ้นรถกลับแต่โดยดี
บนรถ
"ทางนี้ไม่ใช่ทางกลับบ้านหนูนี่ค่ะ"
"ทำให้พี่โมโห
