“ไวน์ใจเย็นๆก่อน เขาทำไปเพราะหึงไวน์ก็เท่านั้น ใจเย็นๆ ค่อยๆคุยกัน” โดนัทลุกขึ้นมาแล้วเอ่ยบอกเพื่อนสาว เพราะไม่อยากให้เรื่องมันวุ่นวายไปมากกว่านี้
“แกไม่ต้องมาเสือก นี่มันเรื่องของผัวเมีย เข้าใจไหมวะ ฉันจะหึงเมียตัวเองมันผิดเหรอวะ แล้วบอกแกไว้ตรงนี้เลยนะว่านี่น่ะเมียฉัน ฉันหวง ต่อให้แกจะเป็นเพื่อนก็เถอะ ” ปากรณ์เอ่ยพูดไปแบบไม่พอใจ
“แม่ง โคตรขี้หึงขี้หวงเลย แกซวยแล้วไวน์เอ้ย มีผัวทั้งที ก็เอาที่มันขี้หวงอีก อยู่ยากแล้วล่ะเพื่อน” โดนัทคิดในใจออกไปแบบสงสารเพื่อนสาว เพราะปากรณ์ขี้หวงแบบนี้ นรินดาต้องอยู่ยากแน่ๆ
“พี่ปาร์ค ขอโทษเพื่อนไวน์เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นเราก็ไม่ต้องมาคุยกัน” นรินดาพูดออกไปคำขาด เพราะปากรณ์ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย
“ไม่ มันมายุ่งกับไวน์ มันก็สมควรโดนแบบนี้แล้ว มันจะได้จำแล้วจะได้ไม่ต้องทำอีก ส่วนไวน์ มานี่ เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกเยอะ” ปากรณ์พูดด้วยเสียงแข็งกร้าวแบบไม่ยอม เขา
