“ดีค่ะ ให้ปากันด่าเยอะๆเลยนะคะ ต่อไปจะได้กินเป็นที่เป็นทาง ไม่บ้าบิ่นทำอะไรแบบนั้นอีก” นรินดาพูดไปก็ยิ้มออกมาแบบอดไม่ได้ ก็มันน่าอายไม่ล่ะ โดนจับได้ขนาดนั้นเขายังาตีหน้าซื่อเหมือนมันไม่ผิดอยู่ได้
“แหม อย่ามาพูดเลย เราเองไม่ใช่เหรอที่บอกให้พี่กระแทกแรงๆน่ะ พี่ปาร์ค อ้ะ อ้ะ พี่จำเสียงเราครางได้ขึ้นใจเลยนะ” ปากรณ์เองก็ตอกกลับแบบไม่ยอมแพ้ แล้วก็ยิ้มกรุ่มกริ่มใส่นรินดาแบบอ่อยๆเธอ
“เพี๊ยะ พี่ปาร์ค เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวนี้ชักจะลามกใหญ่แล้วนะคะ ต่อไปไวน์ไม่ตามใจพี่แล้ว” นรินดาพูดไปแล้วแล้วตีแขนปากรณ์ไป พร้อมกับมองเขาแบบจดจ้องเล่นๆขำๆ
“พี่ไม่แคร์ ไวน์ไม่ตามใจพี่ก็แล้วแต่ พี่ก็แค่จับปล้ำ แล้วก็จับกดแค่นั้นก็จบ” ปากรณ์พูดออกมาหน้าตายจนนรินดาหน้าแดงก่ำด้วยความเขิน
“พี่ปาร์ค ไม่คุยด้วยแล้ว ออกไปเลยค่ะ แล้วก็ขับรถดีๆนะคะ ถึงบ้านแล้วก็แชทมาบอกไวน์ด้วยนะ” นรินดาพูดบอกไปก็เอามือดันตัวปากรณ์ให้ออกจากห้องไป
