“ไม่บอกคุณป้ากับพี่เปรมได้ยังไงคะ เสียมารยาทสิคะ พี่ปาร์คช่วยมีเหตุผลหน่อยได้ไหมคะ” นรินดาพูดบอกปากรณ์ไปแบบเตือนสติเขาที่เริ่มจะหึงเธออีกแล้ว
“จะให้พี่มีเหตุผลกับไวน์ได้ยังไงในเมื่อไวน์โกหกพี่แล้วไปออกงานโดยไม่บอกพี่สักคำ” ปากรณ์แย้งเธอกลับไปแบบไม่ยอม
“จะให้ไวน์บอกยังไงล่ะคะ ในเมื่อพี่ปาร์คออกไปธุระก่อน” นรินดาพูดตอกกลับไปแบบไม่ยอมแพ้
“หึ แต่ก่อนหน้านั้นไวน์มีเวลาทั้งวันที่จะบอกพี่ แต่ไวน์ไม่บอก” ปากรณ์พยายามพูดไปให้เธอยอมแพ้เขา
“ไม่รู้แหละค่ะ ไวน์จะไปบอกคุณป้ากับพี่เปรมว่าจะกลับแล้ว พี่ปาร์ครีบมาก็แล้วกันค่ะเราจะได้เคลียร์ๆกันไปเลย ลาป้ากันกับพี่เปรมแล้ว ไวน์จะออกไปรอแค่นนี้นะคะ” นรินดาบอกไปก็วางสายทันที เพราะขืนคุยต่อ เขาก็ห้ามเธออยู่ดี สุ้เธอกดวางหนีเขาไปจะดีกว่า
“ไวน์ ฮัลโหล ไวน์ โธ่โว๊ย จะวางสายไปทำไมวะ” ปากรณ์พูดออกมาแบบโมโหแล้วกดโทรหานรินดาอีกครั้ง แต่เธอก็ไม่รับสายของเขา เข
