บทที่17

1582 คำ

“ชุดนี้เลยค่ะ” น้ำเสียงเย็นชาฟังดูราบเรียบไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร นีนรตารับชุดจากมือหล่อนหลังจากนั้นก็เดินตรงเข้าไปเปลี่ยนด้วยความฉับไว ชุดที่เธอต้องสวมใส่วันนี้ข้างในเป็นบอดีสูทลูกไม้ปักลวดลายไทย แต่ดีไซเนอร์เพิ่มความทันสมัยโดยใช้เดรสสายเดี่ยวสีเหลืองอ่อนแหวกอกตัวนอกพร้อมกระโปรงผ้าชีฟอง เมื่อแต่งกายเรียบร้อยร่างบางจึงเดินกลับมานั่งหน้ากระจกให้ช่างประโคมเครื่องสำอาง วันนี้โทนการแต่งหน้าของนางแบบทุกคนเป็นเฉดเดียวกันนั่นคือทาเปลือกตาสีส้มอ่อนกับริมฝีปากอมชมพู ฟุ้ง ๆ ตามคอลเล็กชัน Autumn Season “ผิวดีจังเลยนะคะ ว่าแต่หนู หน้าไม่คุ้นเลย” ช่างแต่งหน้าผมบลอนด์สว่างว่าขณะใช้แปรงแต่งแต้มสีสัน บนใบหน้าสวยหวาน คนตัวเล็กยิ้มน้อย พูดก็พูดตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้นอกจากสตาฟคนเมื่อครู่ไม่มีใครคุยกับเธอสักคน ทุกคนต่างสนใจ แต่กับงานของตัวเอง “ขอบคุณนะคะ พอดีนีนเพิ่งมาเดินงานนี้งานแรกค่ะ” “ว้าวตื่นเต้นร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม