5 วันต่อมา
5.12 pm.
ติ๊ดๆๆ
"พี่ทอย?"
ฉันวางปากกาลงบนโต๊ะพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูทันทีว่ามันเป็นสายที่ฉันเฝ้ารอมาเป็นอาทิตย์รึเปล่า แต่กลับไม่ใช่..
"ฮัลโหลปอ"
(ทำไมเสียงดูเศร้าแบบนั้นล่ะเพื่อน)
"มีอะไรว่ามาตอนนี้กูยิ่งอารมณ์ไม่ดี"
(แค่จะบอกว่าอย่าลืมส่งประวัติของตัวผลงานมาให้กูนะกูจะได้เอาไปทำสไลด์)
"โอเคๆ เดี๋ยวส่งให้เดี๋ยวนี้เลย"
(ล่ะพี่ทอยโทรมายัง?)
ฉันถอนหายใจออกมาเสียงดังจนปลายสายได้ยิน เพราะปอหัวเราะตอบกลับมาแทนคำตอบ
(ไว้ค่อยเจอกันทีเดียวเลยกูว่า อดทนอีกนิดแล้วกัน)
"อืม"
(น่าสงสารว่ะ วันนี้อยากออกมากินหมูกะทะกับกูไหม?)
"ไม่ล่ะกูง่วงกูอยากนอนอยู่ห้อง"
(เออ เศร้าให้เต็มที่เพื่อน)
ปอวางสายไปแล้วพร้อมกับฉันที่นอนตะแคงไปกับโซฟาพลางกดโทรออกหาพี่ทอยอีกครั้ง แต่มันก็ยังบอกเหมือนเดิมว่าเบอร์นี้ติดต่อไม่ได้...แย่จริงๆ ตอนแรกก็พอจะรอและเข้าใจได้อยู่หรอกนะแต่นี่มันชักจะมากเกิ
