วันต่อมา
12.11 am.
"มึงนี่เหลือเกินทำไมชอบทำให้เพื่อนเป็นหมาบ่อยๆ"
"ขอโทษก็กูไม่รู้ว่าจู่ๆเรื่องมันจะพลิกแบบนี้"
"เฮ้อ ดีนะกูไม่ได้ด่าไปเยอะ"
ปอลูบอกตัวเองไปมาด้วยท่าทีกวนๆจนฉันอดจะเม้มปากมองเพื่อนไม่ได้ แต่สุดท้ายเพื่อนฉันมันก็ยิ้มนะ ถึงจะยิ้มแบบแกล้งๆยิ้มแบบจุกๆก็เถอะ
"แต่ดีแล้วที่อย่างน้อยมึงก็บอกกู ฟามันเป็นห่วงจะแย่"
"ขอโทษนะ แต่มึงเอาเรื่องนี้ไปเม้ากับฟาแล้วเหรอ?"
"เม้าแล้วเมื่อคืนหลังจากคุยกับมึงจบอ่ะ นี่สงสัยจะได้โทรไปยั้งอีฟาต่อเพราะมันด่าเยอะกว่ากูอีก"
"ฮ่าๆ ขอบคุณจริงๆที่พวกมึงคอยอยู่ข้างกูอ่ะ"
"มึงมีความรักครั้งใหม่แล้วกูก็ดีใจด้วย ยังไงเดี๋ยวเราก็ผลัดกันเป็นหมาอยู่แล้ว"
"ฮ่าๆ เลิกพูดให้ขำสักที" ฉันปัดน้ำออกจากหางตาก่อนมองสบตาปออย่างอ้อนๆ "แต่เรื่องนี้กูยังไม่อยากให้ใครรู้นอกจากมึงกับฟานะ อย่าเพิ่งบอกคนในกลุ่มเรียนนะมึง"
"กูดูปากโป้งขนาดนั้นเหรอ?"
"ก็.."
"ไม่บอกหร
