“โอเค! งั้นเดี๋ยวพี่รีบเข้าไปนะ ยังไงพี่ฝากหมวยบอกลูกค้าให้หน่อยนะว่าอีกประมาณสักสองชั่วโมง ลูกค้าค่อยแวะมาที่ร้านเราใหม่ แล้วก็ขอเบอร์ลูกค้าเอาไว้ด้วยนะ ถ้าขนมเสร็จแล้วพี่จะโทรไปแจ้งเอง” ช่อแก้วตัดสินใจอย่างรวดเร็วพร้อมกล่าวกับหมวยที่อยู่ปลายสาย เธอคิดว่าการที่ลูกค้าต้องรอถึงสองชั่วโมงก็เป็นเวลานานพอสมควรแล้ว เธอจึงอยากให้ลูกค้าได้ทราบทันทีเมื่อออเดอร์พร้อมแล้ว
(ได้เลยค่ะพี่ช่อ) หมวยรับปากกลับมา จากนั้นเธอก็เป็นฝ่ายกดตัดสายไปก่อน
“หมอก เราต้องกลับร้านแล้ว ยังไงไว้ค่อยคุยกันใหม่นะ” ช่อแก้วเดินไปบอกลาเพื่อนในวัยเด็กที่ยืนอยู่ริมระเบียง
“ได้สิ แต่ว่า…เย็นนี้หลังจากที่ช่อแก้วปิดร้านแล้ว ไปกินข้าวด้วยกันไหม” หมอกหันกลับมาถามพร้อมจ้องมองช่อแก้วด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ราวกับกลัวว่าเธอจะปฏิเสธ เพราะเขาอยากจะใช้เวลาอยู่กับเธอให้มากขึ้นกว่านี้
ช่อแก้วไม่ได้ให้คำตอบกลับไปในทันที ด้วยกำ
