เช้าวันต่อมา
สัมผัสอบอุ่นจากผ้าห่มผืนหนานั้นโอบล้อมร่างกายของหมอกและช่อแก้วอยู่ หมอกลืมตาขึ้นช้า ๆ ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนนี้ยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำของเขาทุกท่วงท่า ถึงแม้ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ช่อแก้วดื่มเข้าไปจะมากเกินพอจนทำให้เธอขาดสติไปบ้าง แต่ทุกสัมผัส ทุกเสียงกระซิบและรสจูบที่เร่าร้อน ล้วนเป็นความจริงที่เกิดขึ้นแล้วอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ริมฝีปากของเขายังมีรสชาติของไวน์แดงและกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของช่อแก้วก็ยังคงติดตรึงอยู่ที่ปลายจมูก
“...อึก อืม”
หมอกพลิกตัวเบา ๆ หันหน้าไปมองร่างเล็ก ๆ ที่หลับใหลอยู่ข้างกาย ใบหน้าอ่อนหวานของช่อแก้วดูสงบและไร้เดียงสาเสมอ แม้ในยามหลับใหล เส้นผมยาวสลวยเป็นแพอยู่บนหมอนสีขาวสะอาด หมอกอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนที่ความรู้สึกผิดจะแล่นตรงเข้ามาในใจ หมอกรู้ดีว่าเขาไม่ควรฉวยโอกาสกับเธอในยามที่เธออ่อนแอและไร้สติ แต่ในอีกมุมหนึ่ง เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่าลึก ๆ แล้วเขาปรารถนาที่จ
