เช้าวันต่อมา ช่อแก้วเดินทางมาถึงที่ร้านตั้งแต่หกโมงเช้าเหมือนอย่างทุกวัน เธอเดินตรงไปยังประตูร้านที่ยังคงปิดสนิท หยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อไขประตูเข้าไปข้างใน แต่แล้วไหล่เล็กก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อจู่ ๆ มีมือหนามาคว้ากุญแจไปจากมือเสียก่อน
“เราช่วย” เสียงทุ้มนุ่มที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหู ทำให้ช่อแก้วหันขวับไปมอง
“หมอก! มาแต่เช้าเลยเหรอ ตกใจหมดเลย” ช่อแก้วโล่งอกมากที่เป็นหมอก ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างวางใจ เธอรู้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องมาตามคำสัญญา แต่ไม่คิดว่าจะเช้าขนาดนี้
“เพราะรู้ไงว่าช่อต้องมาเปิดร้านเอง แล้วทำไม…ไม่ให้ลูกน้องมาเปิดล่ะ”
หมอกพูดไปก็ใช้กุญแจไขประตูบานพับแบบม้วนขึ้นด้านบนไปด้วยอย่างคล่องแคล่ว แล้วออกแรงยกดันขึ้นไป ก่อนที่ช่อแก้วจะชี้ไปยังลูกกุญแจอีกดอกที่ใช้เปิดประตูกระจกด้านใน
“ก็ต้องมาเตรียมเมนูสำหรับช่วงเช้าอยู่แล้วไง แต่เดี๋ยวหกโมงครึ่งลูกน้องก็มากันแล้วล่ะ” ช่อแก้วอธิบา
