ตอนที่ 47

2418 คำ

ผมเลื่อนมือไปคว้าหมับที่ต้นคอของเวกัส ขยับมือเพียงนิด ร่างเล็กก็เซถลาเข้ามาแนบที่อกของผม จากนั้นผมก็ทาบเรียวปาก ประกบทับที่บนปากของอีกคน โดยที่เธอไม่ทันได้มีโอกาสตั้งตัว ผมสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆของนมรสสตรอเบอรีที่อยู่ในโพลงปากของเวกัส ปกติผมไม่ใช่คนที่ชอบดื่มนม มันรู้สึกแปลกๆ ดื่มแล้วอยากจะอ้วก แม้จะเคยเคี่ยวเข็ญให้มิลินดื่มนมก่อนนอนทุกวัน แต่ผมก็ไม่เคยคิดที่จะแตะมัน จนพึ่งมารู้ในตอนนี้ ว่าจริงๆแล้วรสชาติของนม มันไม่ได้เลวร้ายแบบที่ผมคิดเลย หอมอ่อนๆ หวานนิดๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะมันติดที่ริมฝีปากของอีกคน หรือเพราะรสชาตินมมันดีเป็นทุนเดิม แต่ตอนนี้ผมก็เริ่มรู้สึกชอบนมรสชาตินี้ มันอร่อยดี เวกัสผลักอกผมออกห่าง ก่อนจะรีบเบือนหน้าออกไปอีกทาง เธอหายใจแรงจนผมรู้สึกได้ แล้วปฏิกิริยาที่เวกัสทำเพื่อเป็นการตอบสนองการกระทำของผม มันก็ทำให้ผมเผลออมยิ้มออกมา หากเป็นคนอื่น คงหลอมละลายเป็นขี้ผึ้ง แต่ด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม