@บ้านของเวกัส
ครืดดด~ ครืดดด~
หลังจากที่ฉันหอบสังขารออกมาจากห้องน้ำได้ไม่นาน โทรศัพท์ของฉันก็มีสายเรียกเข้าแทรกมาอีกครั้ง ฉันควานหาโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียงทั้งที่ไม่ลืมตา ก่อนจะค่อยๆลืมตามอง เมื่อโทรศัพท์มือถือ จ่ออยู่ที่หน้าของตัวเอง
'พี่แม็กซ์'
ฉันกระพริบตาถี่ มองหน้าจอโทรศัพท์ที่ปรากฎชื่อของพ่อมิลิน ก่อนจะกดรับสายในเวลาต่อมา
"ฮัลโหล..."
[เวกัส นั่นเวกัสใช่ไหม?] เสียงของใครบางคนที่ไม่ใช่เจ้าของโทรศัพท์ ทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง
"..." ฉันกัดปากตัวเองแน่น จำได้แม่น ว่าเสียงนั้น เป็นเสียงของใคร
[กัส นี่พี่เองนะ พี่คริสไง...]
"มีอะไรกับกัสเหรอคะ?" ในขณะที่ถาม เชื่อไหมว่าฉันกำลังคิดไปต่างๆนานา คิดว่าเพราะอะไร พี่คริสถึงเอาโทรศัพท์ของพี่แม็กซ์โทรมาหาฉันได้ นั่นมันของส่วนตัว ซึ่งพี่แม็กซ์ไม่ยอมให้ใครได้จับง่ายๆ แล้วอีกหนึ่งคำถามที่เหมือนจะสำคัญ คือเขาโทรมาหาฉันทำไม
[ตอนนี้พี่กับแม็ก
