หลายเดือนต่อมา
"...รีบมานะคะคุณพ่อ" ฉันมองมิลินที่คุยโทรศัพท์กับคนเป็นพ่อ แล้วเผลออมยิ้มออกมา เมื่อเห็นท่าทีที่จริงจังที่คนตัวเล็กกำลังเป็น แปดเดือนกว่า คืออายุครรภ์ของฉัน และหลายเดือนที่ผ่านมานั้น ทำให้มิลินเรียกคุณพ่อ ไม่ใช่คูมพ่อแบบที่เคยผ่านมา มิลินยังคงพูดเก่ง ขี้อ้อน และสร้างรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขให้กับคนในครอบครัวได้ดีเหมือนที่ผ่านมา
"แม่กัสขา คุณพ่อบอกว่า จะรีบกลับบ้านตอนนี้เลยค่ะ" มิลินละโทรศัพท์ออกจากหู แล้วรีบคลานขึ้นมาหาฉันที่อยู่บนเตียง
"แม่กัสปวดท้องมากหรือเปล่าคะ" แม้จะแลดูเหมือนไม่รู้ภาษา แต่ทว่า คำพูดคำจาเวลาถามไถ่ กลับเหมือนคนที่โตเป็นผู้ใหญ่
"เจ็บแล้วก็หาย เจ็บแล้วก็หายค่ะ"
"คุณย่าบอกว่า น้องใกล้จะออกมาจากท้องของแม่กัสแล้วใช่ไหมคะ"
"ใช่แล้วค่ะ น้องๆของมิลินกำลังจะออกมาอยู่กับมิลินแล้ว"
"คุณครูของมิลินบอกว่า เวลาแม่คลอดน้อง แม่จะเจ็บมากๆ แม่กัสจะไหวไหมค
