"ทำแบบที่พูดได้จริงๆงั้นหรือคะ" ฉันร้องถามออกมา
ตอนนี้หัวใจของฉันมันเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ไม่เคยคิดหรอก ว่าคนอย่างเขาจะสามารถทำอะไรแบบนั้น แบบที่พูดได้ แต่สุดท้าย เขาก็เอ่ยมันออกมาแล้ว
"ทำได้สิ ฉันมั่นใจ ว่าฉันสามารถทำแบบที่พูดได้"
ดวงตาของพี่แม็กซ์แดงก่ำ มันแปลกดีนะ ทั้งที่คนอย่างเขา เมื่อก่อนไม่เคยสนใจอะไรในตัวฉันด้วยซ้ำ แต่เขากลับเลือกที่จะทำแบบนั้น ซึ่งฉันไม่สามารถหาคำตอบให้ตัวเองได้เลยว่า จริงๆแล้ว ภายในใจของเขากำลังคิดอะไร
เขากำลังล้อเล่นกับความรู้สึกของฉัน หรือเขาต้องการแบบนั้นจริงๆ
"พี่คิดว่า มิลินจะสามารถยอมรับเรื่องนี้ได้อย่างนั้นเหรอคะ อย่าลืมสิคะ ว่าพี่เคยขอให้กัสถอยออกมา เพียงเพราะกังวลว่า มิลินจะรู้เรื่องของเรา ถ้าพี่ห่วงความรู้สึกของเขา พี่ไม่ควรทำแบบนี้"
"แต่นี่คือสิ่งที่ฉันอยากทำ มันเป็นความต้องการของฉันจริงๆ" ฉันเหลือบตามองคนที่ยังนั่งคุกเข่าที่ตรงหน้า
จริงๆฉันร
