แพรวา..........
สรุปคือตอนนี้นินิวโดนพักการเรียนไปสองสัปดาห์ เธอกราบขอโทษฉันกับไอ้ปิงที่ทำให้ต้องเดือดร้อน ฉันไม่รู้หรอกนะว่านินิวจะสำนึกจริงหรือเปล่าแต่ฉันกับไอ้ปิงก็อยากให้อภัยเพราะคิดว่าคนเราต้องเคยทำเรื่องผิดพลาดกันมาไม่มีใครดีร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกจริงไหม อยู่ที่ว่าเราจะทำผิดอีกหรือเปล่าเพราะคงไม่มีใครอยากให้โอกาสคนที่ไม่สำนึกได้บ่อยๆ
ตอนนี้ฉันกับมันกำลังขับรถกลับบ้านเพราะเลิกเรียนแล้ว
"แพรวา.."
"หืมมม..."
ฉันละจากหน้าจอมือถือหันไปถามคนข้างๆ ที่เรียกชื่อฉันพอหันไปมันก็ยิ้มให้อยู่ก่อนแล้ว
"ขอบคุณนะ"
"อืมไม่เป็นไร"
ฉันรู้ว่ามันขอบคุณฉันเรื่องอะไร แต่มันอาจจะเอาคำขอบคุณคืนถ้ารู้ว่าที่ฉันเอามือถือไปไว้บนรถแล้วอัดเสียงการสนทนาของมันกับนินิวก็เพราะอยากจับผิดมัน
"กูถามมึงอย่างดิ....มึงทำไมถึงเอามือถือไปไว้บนรถกู"
นั่นไงเห็นไหมว่ามันต้องสงสัย แต่ในเมื่อมันถามฉันก็คงต้องบอกความจริงออกไป
