พายุ......
"ไอ้ยุ ไอ้ยุ ตื่นเลยนะ ตื่นนนน" เสียงคุ้นหูของพี่สาวพร้อมกับมือที่คอยเขย่าพยายามให้ผมตื่น แต่ผมง่วงไงเมื่อคนกว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าเพราะมัวแต่... เห้ยยยยย!!! ผมดีดตัวลุกขึ้นทันทีเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้มีแค่ผมไงที่อยู่ในห้องนี้ผมรีบหันไปมองหาคนที่นอนอยู่ข้างๆ ทันทีแต่ก็ไม่เจอใคร เห้อออ โล่งอก
"มองหาใคร...แคร์เหรอ?? " ผมเงยหน้ามองแพรวาที่ยืนกอดอกมองหน้าผมเหมือนจับผิด
"อะไร ยัยนั่นจะมาอยู่ในห้องได้ไง ยัยนั่นก็อยู่ห้องของตัวเองดิ"
"อ่อออ นึกว่าเมื่อคืนนอนห้องแกไง"
"จะมานอนอะไรที่นี่ พูดไปเรื่อย"
"แน่ใจเหรอว่าเมื่อคืนแคร์ไม่ได้นอนห้องแก" อะไรนักหนาวะมาจับผิดไรผมแต่เช้า
"เออดิ"
"แล้วนี่ผมใคร อย่าบอกนะว่าผมแก ยาวขนาดนี้สีแบบนี้" ผมมองดูเส้นผมที่พี่สาวยื่นมาให้ดูตรงหน้า ผมก็เพ่งมองดู ผมยัยแคร์นี่หว่ายาวขนาดนี้สีแบบนี้ เอาแล้วไงจะแก้ตัวว่าไงดีวะ
"คงหล่นตอนพาเข้ามาให้ห้อ
