ปิงปิง......
เห้อ....เบื่อว่ะ ผมนั่งบ่นนอนบ่นอยู่คนเดียวบนเตียงนอนในห้องตัวเอง มือของผมที่กำลังจับโทรศัพท์อยู่กำลังคิดช่างใจว่าจะเอายังไงดี ผมไม่ได้คุยกับยัยเตี้ยมาจะเดือนนึงแล้วเป็นเพราะผมโกรธมันที่มันไม่รับโทรศัพท์ผมเพราะมันมัวแต่เฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนของมัน เท่านั้นยังไม่พอยังมีกอดคอถ่ายรูปกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม ไอ้เหี้ยนั่นก็ยังแท็กรูปมาหามันพร้อมกับ ติดแฮทแท็กว่า girlfriend อีก แบบนี้จะให้ผมคิดยังไง ผมอยากฟังแพรวามันอธิบายแต่มันก็พูดไม่เคลียร์ มันบอกไม่มีอะไรไม่มีอะไรแต่ที่ผมเห็นมันมีไง กอดกันซะโอบกันซะขนาดนั้นผมเลยบล็อกมันทุกอย่างเพราะทำใจไม่ได้ จากนั้นผมก็บินไปหาพ่อหาแม่ของผมที่อเมริกาและไปเที่ยวหาไอ้พายุกับลูกๆ มันด้วย พอเห็นครอบครัวของมันเห็นมันมีความสุขกับเมียและลูกๆทั้งหกคนผมก็อดอิจฉามันไม่ได้นะ น้อยใจในโชควาสนาของตัวเองด้วย ผมคงไม่มีโอกาสได้เป็นพ่อคนหรอกเพราะชาตินี้ถ้าไม่ใช่ยัยเ
