พายุ.....
"ถ้าแกคิดว่าแกแน่แกเก่งแกก็มาลองทำงานที่บริษัทของฉันดูมั้ยล่ะ อยากจะรู้เหมือนกันว่าเด็กเมื่อวันซืนอย่างแกจะแน่จะเก่งสักแค่ไหน" ผมฟังคุณปู่ของแคร์พูดจาดูถูกผมแล้วเลือดขึ้นหน้าเลย ผมก็เลยตอบออกไปทันทีอย่างท้าทาย
"ถ้าผมทำได้ท่านจะยอมให้ผมแต่งงานกับหลานสาวของท่านไหมล่ะ"
"หึ ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดู"
หลังจากที่คุณปู่กับคุณพ่อของแคร์ออกไป ภายในห้องก็เหลือแค่ครอบครัวผม แคร์ ไอ้ปิง ที่กำลังนั่งหน้าเครียดกันอยู่ ผมรู้ว่าทุกคนเป็นห่วงผมอยู่แต่ในเมื่อผมพูดแล้วผมก็ต้องทำให้ได้ ลูกผู้ชายพูดแล้วไม่คืนคำ
"มึงจะไหวเหรอวะไอ้ยุ ธุรกิจของครอบครัวแคร์น่ะไม่ธรรมดาเลยนะเว้ยประสบการณ์มึงก็แทบไม่มี"
"คนเรามันจะทำอะไรเป็นตั้งแต่เกิดเหรอวะถ้าไม่ลองทำ" ผมตอบไอ้ปิงไปแบบนั้นเพราะมันคือเรื่องจริง ถ้าไม่ลองทำจะรู้ได้ไงว่าทำได้หรือไม่ได้
"นาย...แน่ใจเหรอพายุ"
"ทำไม เธอคิดว่าฉันจะทำไม่ได้งั้นดิ"
"ก็....."
