"สองคนทำอะไรกันวะ"
พรึ่บ!
เสียงนั้นทำเธอกับศรัณย์ถึงกับผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว และถือว่าโชคดีมากที่เราทั้งคู่ไม่ได้ไปไกลขนาดนั้น เพราะเราทั้งคู่แค่จูบๆ กลับคลำๆ กัน ยังไม่ได้ถึงขั้นล่อแหลมขนาดนั้น (?) แต่นั่นก็ทำศรัณย์ถึงกับหัวเสีย
"ไอ้เหี้ยฝุ่น"
ศรัณย์ถึงกับทำน้ำเสียงไม่พอใจ ตวัดสายตาไปมองเพื่อนตัวเองอย่างคนไม่สบอารมณ์
คนตัวเล็กยกหลังมือขึ้นเช็ดคราบน้ำลายของเขาออกลวกๆ พร้อมกับดึงเสื้อลง และถือว่าโชคดีที่เขาตัวใหญ่มากจึงบังร่างเธอจนมิดเลย ศรัณย์เห็นแบบนั้นก็หันไปบอกพี่ชายเธอ
"มึงอย่าเพิ่งเข้ามา อิงแต่งตัวยังไม่เรียบร้อย"
พี่ไต้ฝุ่นถึงกับชะงักพร้อมกับพึมพำอย่างโอดครวญ
"โห น้องกูป่วย มึงก็ยังจะเอาอีกนะ กูหมดคำจะพูด..."
ศรัณย์ไม่ได้เอ่ยตอบในทันที เขารีบหยิบเสื้อตัวใหญ่ที่ถอดออกไป มาสวมทับตัวเธอเอาไว้อีกขั้น พร้อมกับตวัดสายตาไปถามเพื่อนสนิทของตัวเอง
"มึงจะเข้ามาทำเหี้ยอะไร"
แล้วเข้
